Η ιστορία του παρεκκλησίου του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων στην Κόνιτσα

Το κελί του ιερομονάχου Χρυσάνθου Λαϊνά, σήμερα παρεκκλήσι του Νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις

Ο ιερομόναχος Χρύσανθος, ως εφημέριος Άνω Κονίτσης επί μισό περίπου αιώνα, δεν είχε αποκτήσει ιδιόκτητο σπίτι. Για ένα διάστημα τον φιλοξενούσε ο μουσουλμάνος Σεκέ Κιαμήλ. Όταν όμως ο Τούρκος ήλθε σε διένεξη με κάποιον γείτονά του χριστιανό, έδιωξε από το σπίτι του τον Χρύσανθο, ο οποίος... κατέφυγε στον Ιωάννη Φλώρο και του ζήτησε προστασία. Ιδιαίτερα παρακάλεσε τη γυναίκα του Σωσσάνα, λέγοντάς της: «Τι θα με κάνεις εμένα και τα εικονίσματά μου;». Εκείνη τον δέχτηκε πρόθυμα «και του παρεχώρησε μίαν καλύβην που ευρίσκετο εις τον περίβολον της αρχοντικής οικίας της. Εκεί έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα[1].

Μετά το θάνατο του Χρυσάνθου το κελί διατηρήθηκε όπως το άφησε εκείνος. «Το 1953 το κελί διαμορφώθηκε σε εκκλησάκι αφιερωμένο στο Νεομάρτυρα των Ιωαννίνων Γεώργιο. Στις 9 Οκτωβρίου τελέστηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία από τους ιερείς της Κόνιτσας. Από τότε και κάθε χρόνο τιμάται με ιδιαίτερη λαμπρότητα στις 17 Ιανουαρίου η μνήμη του Αγίου Γεωργίου. Στο κατανυκτικό παρεκκλήσι του Νεομάρτυρα φυλάσσονται αρκετές εικόνες, έργα των Χιοναδιτών αγιογράφων, με τους οποίους ο ιερομόναχος Χρύσανθος είχε στενή συνεργασία»[2]. 

[1] Δημητρίου Σ. Σαλαμάγκα, Ο Νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος Ιωαννίνων, σελ. 192. 

[2] Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Γνωριμία με την επαρχία Κονίτσης, σελ. 33. 

πηγή αποσπάσματος: Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Ιερομόναχος Χρύσανθος Λαϊνάς, σελ. 59-60.