Σύγκριση δύο επιχειρήσεων
Κύριε Στούπα, σας καλημερίζω από την Κόνιτσα.
Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στην Αθήνα και παρατηρώντας έναν γνωστό μου που δουλεύει σε ένα "καλό” μαγαζί εστίασης, έκανα κάποιες συγκρίσεις και συνειρμούς.
η δεξαμενή προσφοράς εργασίας στη μεγαλούπολη είναι τεράστια) δουλεύει σχεδόν ακατάπαυστα το οκτάωρό του σε μια επιχείρηση που τζιράρει στη βάρδια του περίπου 5.000 ευρώ (εκτίμηση δική μου). Έχει φυσικά την ασφάλειά του και όλα τα δικαιώματά του. Η επιχείρηση λειτουργεί όλο τον χρόνο, είναι κερδοφόρα, πληρώνει κανονικά τους φόρους της και τα αφεντικά έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και καθαρό να σκεφτούν και κάποια άλλη δραστηριότητα με τα κέρδη.
Πάμε και σε μια επιχείρηση εστίασης στην επαρχία. Συνήθως η όποια δουλειά περιορίζεται σε 100-150 μέρες το χρόνο. Για αυτές τις μέρες τα αφεντικά που συνήθως δουλεύουν τα ίδια τα μαγαζιά τους ψάχνουν λίγα άτομα να τους βοηθήσουν για να τα βγάλουν πέρα.
Η δεξαμενή εδώ είναι μικρή λόγω πληθυσμού, αποστάσεων και οκταμήνων σε Δήμους ή ΜΚΟ που βολεύουν το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό σε θέσεις συνήθως καλά αμειβόμενες με ελάχιστο κόπο. Εκείνοι που είναι διαθέσιμοι για δουλειά θα πληρωθούν καλά για τις υπηρεσίες τους (ο νόμος προσφοράς-ζήτησης είναι αμείλικτος) και σε ρυθμούς πολύ χαλαρότερους από την πρώτη επιχείρηση.
Τα αφεντικά της επιχείρησης Β, θα είναι όλη τη μέρα στο πόδι, προσπαθώντας να καλύψουν "τρύπες” και να ανακαλύψουν τρόπους να βγάλει ο κόπος τους κάποιο αξιοπρεπές κέρδος.
Έστω ότι γίνεται ένας έλεγχος από κρατική υπηρεσία (ας πούμε το ΙΚΑ) στις δύο επιχειρήσεις και βρίσκουν από έναν αδήλωτο υπάλληλο η καθεμία. Το πρόστιμο του κράτους είναι το ίδιο δηλ. 10.500 ευρώ. Η πρώτη τζιράρει αυτό το ποσό σε μία μέρα άρα δεν νομίζω πως θα έχει πρόβλημα επιβίωσης με την πληρωμή του. Η δεύτερη όμως που πήρε έναν πιτσιρικά να βγάλει τη δουλειά τον Δεκαπενταύγουστο και είτε δεν πρόλαβε να τον δηλώσει (η εντύπωση που έχουν οι ελεγκτικές αρχές πως κάθε μια επιχείρηση έχει αποκλειστικά ένα λογιστή είναι δεδομένη…) είτε πήγε να γλιτώσει τις εισφορές, για να πληρώσει το πρόστιμο πρέπει να δουλέψει 5 μήνες.
Το παράδειγμα δεν είναι ακραίο και είναι χαρακτηριστικό της αντίληψης που έχουν όλοι διαχρονικά οι κυβερνώντες για το επιχειρείν, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι όλους τους εργοδότες προσπαθώντας να προστατέψουν αποκλειστικά τους εργαζόμενους.
Και είναι κρίμα γιατί όλες αυτές οι μικρές επιχειρήσεις θα αποτελέσουν τον φορέα ανάπτυξης μικρών πόλεων και χωριών μέσω του τουρισμού που φαίνεται να είναι ο μονόδρομος. Και αν επιβίωσαν ως τώρα μέσα στη δεκαετή κρίση είναι γιατί ήταν "ελαστικές” με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, κακά τα ψέματα.
Η δραματική μείωση των εισφορών για αυτές τις επιχειρήσεις θα ήταν μία λύση παράλληλα με τη μείωση της γραφειοκρατίας στις προσλήψεις-απολύσεις για να υπάρχει και νομιμότητα και οικονομική επιβίωση. Θα ήθελα να διαβάσω την γνώμη και την πρότασή σας.
Με εκτίμηση
…
Ιδιοκτήτης μικρής ξενοδοχειακής μονάδας στην Κόνιτσα - δεν θέλω να δημοσιευθεί το όνομά μου για ευνόητους λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου