Γεννήθηκε στο Πάπιγκο το 1837 από φτωχούς γονείς και εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια. Νωρίς έμεινε ορφανός και ανέλαβε καθήκοντα προστάτη της οικογένειάς του. Είχε ασυνήθιστη αγάπη στα γράμματα, γι΄ αυτό οι προύχοντες του χωριού και ο Πρωτοσύγκελος Ματθαίος τον προώθησαν στη Ζωσιμαία Σχολή στα Γιάννενα. Σπούδασε με υποτροφία και αποφοίτησε με άριστα. Συνεχίζει τις σπουδές στην Αθήνα με μοναστηριακά έξοδα, στη Φιλοσοφική Σχολή. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον συνεπαίρνουν. Ταυτόχρονα εργάζεται στην εφημερίδα "Εθνοφύλαξ". Ανακηρύσσεται διδάκτωρ και μόλις 24 ετών διορίζεται αρχισυντάκτης στον "Εθνοφύλακα".
Θερμός πατριώτης, μέσα από τις στήλες της εφημερίδας ξεσηκώνει άρχοντες και λαό για την ενίσχυση της Κρητικής επανάστασης που ξεσπά. Σ΄ αυτόν τον αγώνα γνωρίζεται με τον...
Αμερικανό Φιλέλληνα Sammuel Howe του Ινστιτούτου Τυφλών PERKINS της Βοστώνης των ΗΠΑ, ο οποίος είχε έρθει στη Ελλάδα για να βοηθήσει τον αγώνα των Κρητών.
Αμερικανό Φιλέλληνα Sammuel Howe του Ινστιτούτου Τυφλών PERKINS της Βοστώνης των ΗΠΑ, ο οποίος είχε έρθει στη Ελλάδα για να βοηθήσει τον αγώνα των Κρητών.
Ο Howe αναγνωρίζοντας τα προσόντα του, τον καλεί στην Αμερική. Το 1867 φτάνει στην Βοστώνη. Διδάσκει στο Ινστιτούτο PERKINS τους τυφλούς σπουδαστές. Συνδέεται πιο στενά με τον προστάτη του, καθώς νυμφεύεται την κόρη του. Όταν ο Howe φεύγει από τη ζωή, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Ιδρύματος και δραστηριοποιείται ιδρύοντας τυπογραφείο για τους τυφλούς και εγκαινιάζοντας νέες εκπαιδευτικέ μεθόδους. Θεωρείται ο μεγάλος ευεργέτης των Τυφλών. Αναγνωρίζεται και από την Αμερικανική Κυβέρνηση και στέλνεται ως εκπρόσωπός της σε διεθνή συνέδρια.
Δεν ξεχνά όμως και την πατρίδα του. Φροντίζει οικονομικά τα σχολεία του Παπίγκου. Το 1888 έρχεται στα Γιάννενα και ιδρύει τα "Καλλίνεια Σχολεία".
Τα Εθνικά Θέματα τον συγκινούν πάντα. Ιδρύει στη Βοστώνη την "Εθνική Ένωση" για την ενίσχυση του Μακεδονικού Ζητήματος. Το ταμείο της θα βοηθήσει τη δημιουργία Εθνικού Στόλου. Οι απόδημοι Έλληνες συγκινούνται και τρέχουν στο κάλεσμά του.
Μία ανησυχία τον συνταράσσει: Η μόρφωση των παιδιών στη σκλάβα Ήπειρο. Ήθελε να ιδρυθεί σε μία πόλη δυτικά των Ιωαννίνων, ανωτάτη Ελληνική Σχολή, εφάμιλλη των Γερμανικών. Καρπός αυτού του ονείρου του είναι η "Αναγνωστοπούλειος Γεωργική Σχολή" στην Κόνιτσα. Η προσφορά της στην περιοχή μας, αλλά και στη Β. Ήπειρο, ήταν πολύ μεγάλη.
Ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή το 1906 σ΄ ένα χωριό της Ρουμανίας, σε μία περιοδεία του στις Ελληνικές Παροικίες των Βαλκανίων. Τιμήθηκε στην Αμερική από το ίδρυμα PERKINS και από όλους τους απόδημους για τη δράση του.
Στη διαθήκη του φρόντισε όλα τα σχολεία που ίδρυσε. Η Αναγνωστοπούλειος Σχολή λειτούργησε αποδοτικά για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα τελευταία χρονια το Διοικητικό Συμβούλιο της Σχολής θέσπισε χρηματικά βραβεία για όλους τους μαθητές του Λυκείου (Γενικού και Τεχνικού) που εισάγονται σε ανώτερες και ανώτατες σχολές. Ακόμη, χρηματικό βραβείο παίρνει και ο πρώτος μαθητής της Γ΄ Γυμνασίου και Γ΄ Λυκείου. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε πως το συμβούλιο της Αναγνωστοπουλείου Σχολής δώρισε στο Γυμνάσιο - Λύκειο τους πρώτους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου