Κόνιτσα

Η Κόνιτσα (ή Κόνιτα στα βλάχικα) είναι κωμόπολη και έδρα του Δήμου Κόνιτσας της Ηπείρου 64 χιλιόμετρα βορείως των Ιωαννίνων και κοντά στα Αλβανικά (ή Βορειοηπειρωτικά) σύνορα. Κείται αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού Τραπεζίτσα, της οροσειράς της Πίνδου, με θέα την πεδιάδα της Κόνιτσας όπου ο ποταμός Αώος συναντιέται με τον ποταμό Βοϊδομάτη και τον Σαραντάπορο. Ο κάμπος καλλιεργείται συστηματικά από ντόπιους αγρότες. Η Κόνιτσα είναι περιφερειακό κέντρο για πολλά μικρά χωριά της Πίνδου, ενώ διαθέτει αγορά, σχολεία και ένα κέντρο υγείας. Αποτελεί καλό σημείο αφετηρίας για τους τουρίστες που επιθυμούν να εξερευνήσουν τα βουνά της Πίνδου, ή που θέλουν να κάνουν δραστηριότητες βουνού. Άλλες περιοχές ενδιαφέροντος εκεί κοντά είναι:...

- τον Εθνικό Δρυμό Βίκου-Αώου, περιλαμβάνει και την εντυπωσιακή Χαράδρα του Βίκου και του Αώου - γνωστές και για την αξιόλογη χλωρίδα τους [2] - και τα όρη της Τύμφης.

- το όρος Σμόλικας (2637 μέτρα υψόμετρο), με την δεύτερη υψηλότερη κορυφή στην Ελλάδα

- τα ιαματικά λουτρά των Καβασίλων και του Αμαράντου

- τα χωριά των Ζαγορίων και του Πωγωνίου

- το κοντινότερο μεγάλο αστικό κέντρο είναι τα Ιωάννινα

Οικονομία

Η οικονομία της Κόνιτσας βασίζονταν παραδοσιακά περισσότερο στην γεωργία παρά στην δασοκομία. Ο αγροτικός τομέας εντούτοις είχε παρακμάσει σταθερά από το 1970 μέχρι σήμερα γεγονός που ωθούσε τον πληθυσμό σταθερά σε επαγγέλματα του τριτογενή τομέα.

Ο κλάδος της οικοδομικής δραστηριότητας αναπτύχθηκε σταθερά, ενώ γνώρισε έκρηξη μετά τον σεισμό του 1996 στην περιοχή, ανάπτυξη που υποβοηθήθηκε και από την αθρόα προσέλευση μεταναστών από τη γειτονική Αλβανία που προσέφεραν άφθονα εργατικά χέρια στον κλάδο των κατασκευών.

Η εξέλιξη του πληθυσμού της Κόνιτσας έχει ως εξής:
Εξέλιξη πληθυσμού της Κόνιτσας:
1913: 2.670
1920: 2.749
1928: 1.959
1940: 2.313
1951: 3.716
1961: 3.542
1971: 3.226
1981: 2.859
1991: 3.079
2001: 2.869
2011: 2.942